
اختراع کفش اسکیت در سال ۱۷۶۳ توسط یک بلژیکی به نام ژوزف مرلین به ثبت رسید. وی که با سوار شدن بر کفش های جدید خود به یک مهمانی در لندن رفته بود به ناگاه با آیینه ای بسیار بزرگ و قیمتی برخورد کرد و آن را خورد نمود. به غیر از مرلین، مخترعین دیگری هم کفش های اسکیت با مدل های مختلف ساختند که اکثر این کفش ها دارای چرخ های خطی بودند و کفش ها دارای چرخ های خطی بودند و کفش های تیغ دار پاتیناژ را تداعی می کردند .۵۷ سال بعد موسیو پتیبلد فرانسوی نوع دیگری از کفش های اسکیت را به ثبت رساند. وی ادعا می کرد که کلیه حرکات پاتیناژ را با کفش های اسکیت نیز می توان انجام داد اما در عمل ثابت شد که بسیاری از حرکات بر روی کفش های پتیبلد یا غیر ممکن و یا بسیار دشوار است. همگام با افزایش اجتماع اسکیت در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، ورزش هایی که با اسکیت مرتبط بودند گسترش پیدا کرد. در سال ۱۹۸۵ تولید کنندگان شروع به ساخت نوع دیگر از کفش های اسکیت به نام این لاین برای علاقمندان به حفظ سلامتی کردند. هنگامی که این اسکیت در دهه ۹۱ در بازار عمومی توزیع گردید، بازی های تفریحی هاکی دچار حرکت و جنبشی دوباره و جدید شد به طوری که در اواسط دهه ۹۰ این ورزش به یکی از پرطرفدار ترین ورزش ها در آمریکا تبدیل شد.
ورزش این لاین اسکیت از حدود سال ۱۹۸۵ آغاز شد که تا به امروز از رشد قابل ملاحظه ای برخوردار است سازمان بین المللی ناظر بر این ورزش برآورد نمود این ورزش از سال ۱۹۹۱ تا کنون حدود ۵۱۲ درصد رشد داشته و اینک یکی از ورزش های بیست گانه مطرح دنیا به حساب می آید. لوئیس لگرانج در سال ۱۸۴۹ یک جفت کفش اسکیت این لاین ساخت تا در اپرای فرانسوی نمایش اسکیت را روی یخ شبیه سازی کند. این اولین باری بود که این لاین اسکیت به طور موفقیت آمیز مورد استفاده قرار گرفت اما به علت این که این وسیله توانایی دور زدن و ترمز گرفتن را نداشت به عنوان یک اختراع علمی یا وسیله کاربردی به حساب نیامد تا این که در اوایل ۱۸۶۰ در مینیسوتای آمریکا یک گروه از بازیکنان هاکی روی یخ از این وسیله با کفشی از پوسته سخت و چرخ های جدید از املاح آلی اسید کربنیک برای تمرین در خارج از پیست استفاده کردند. تا کنون رشته های زیادی از دل ورزش اسکیت بیرون آمده اند که در سطح جهان شاهد برگزاری رقابت های آن ها هستیم. این ورزش به بازی های آسیایی راه یافته و انتظار می رود به المپیک نیز راه یابد.